حساسیت به لباس یا درماتیت تماسی آلرژیک برای بسیاری از افراد شایع است. با این حال، علت چنین وضعیت پوستی در واقع توسط لباس هایی که می پوشیم ایجاد نمی شود، بلکه به دلیل مواد و متریالی است که در نساجی تعبیه شده است. همچنین دلایل احتمالی دیگری نیز وجود دارد که باعث می شود افراد از لباس دچار حساسیت شوند.

با وبلاگ آموزشی لباس ورزشی شرافیت همراه باشید .

دلایل زیر می توانند باعث شوند شما علائم متفاوتی از حساسیت به لباس ورزشی را تجربه می کنید:

1. پودر شستشو: هنگام شستشوی لباس ها مواد شوینده مهم هستند. متأسفانه، بسیاری از شوینده های تجاری حاوی سموم مضر مانند رنگ ها و عطرها هستند که واکنش های آلرژیک را در افراد خاص تحریک می کند.
2. لباس نو : برای بسیاری تعجب آور است که لباس های جدید در واقع می توانند واکنش های آلرژیک ایجاد کنند. از آنجا که جدید است، آن را نمی شویند. مشکل این است که لباس های جدید حاوی فرمالدئید هستند که سمی است و می تواند باعث خارش یا سوزش پوست شود. این ترکیب شیمیایی برای جلوگیری از چین خوردگی لباس ها در حین نمایش یا انبار در فروشگاه های بزرگ استفاده می شود.
3. مواد استفاده شده : انواع مختلفی از پارچه های نساجی مانند پنبه، لاکرا، پشم، ابریشم، توری، شلوار جین، و غیره وجود دارد. افراد مختلف واکنش های متفاوتی نسبت به چنین موادی دارند. برخی ممکن است به لاکرا یا اسپندکس حساسیت داشته باشند در حالی که برخی دیگر به لباس های جین. در حقیقت 6 درصد از کل جمعیت ایالات متحده به لاتکس یا اسپندکس حساسیت دارند.
4. تجهیزات جانبی (اکسسوری ها): میخ، زیپ، دکمه ها و سگک ها در لباس های ورزشی مانندشلوارهای ورزشی مردانه نیز می توانند مشکلات آلرژی ایجاد کنند، به خصوص اگر این اقلام حاوی نیکل باشند.
5. مواد شیمیایی مورد استفاده: برخی از مواد شیمیایی مانند فتالات که معمولاً در پلاستیک، بازدارنده شعله برومین و ترکیبات پرفلورین دار استفاده شده در پارچه های قابل تنفس استفاده می شود باعث ایجاد حساسیت می شوند و حتی ممکن است سرطان زا باشند.

واکنش آلرژیک به لباس زمانی رخ می دهد که سلول های آنتی بادی، ساختار شیمیایی ترکیبات مورد استفاده و موجود در لباس را تشخیص داده، سپس آنها را به عنوان اجسام خارجی تلقی کرده یا حتی آنها را تهدید کننده تلقی می کنند. به همین دلیل، سلول های پلاسما شروع به تولید آنتی بادی های آلرژیک می کنند که به سیستم های مختلف بدن راه پیدا می کنند. این آنتی بادی ها با سلول های پیش التهابی که روی پوست قرار دارند ادغام می شوند. هنگامی که آنها به هم متصل می شوند، هیستامین آزاد می شود. در نتیجه باعث ایجاد علائم مختلف حساسیت به لباس می شود.

درست مانند هر نوع آلرژی دیگری، علائم حساسیت مربوط به لباس ورزشی زنانه یا لباس ورزشی مردانه دارای قدرت های مختلفی هستند، از واکنش های خفیف تا گاه به گاه حتی شدید. بسته به نوع محرک هایی که باید با آنها مقابله کنید، متفاوت است.

هنگام صحبت از درماتیت تماسی لباس ، عوامل متعددی باید در نظر گرفته شوند که در موراد بالا ذکر شده است. در اینجا علائم حساسیت عبارتند از:

1. آبریزش بینی: احتمالاً ناشی از استنشاق مواد شیمیایی موجود در هوا است که در شوینده های مورد استفاده وجود دارد.
2. اشک چشم: در نتیجه ی التهاب در سیستم بینایی شما ایجاد می شود.
3. قرمزی پوست: یکی از شایع ترین علائم حساسیت است، صرف نظر از علت آن.
4. پوسته پوسته شدن و خارش پوست: که ممکن است با تورم و التهاب نیز همراه باشد. بیشتر با سطوح ترک خورده و سخت پوست مشخص می شود.
5. تاول و ضایعات پوستی: هنگام ادغام ذرات فلزی با عرق.
6. آکنه پوستی: در نتیجه ی واکنش پوست به ترکیبات جنس پارچه.
7. التهاب فولیکول های مو در نتیجه آلودگی با لباس.

مانند سایر انواع آلرژی، از آلرژی به لباس نیز می توان اجتناب کرد. اما ابتدا اجازه دهید نحوه درمان آلرژی به لباس را مورد بحث قرار دهیم.

ابتدا باید به پزشک مراجعه کنید که می تواند آزمایش آلرژی را انجام دهد تا قدرت حساسیت و دلیل دقیق آن مشخص شود. به طور معمول، پزشک تجویز کلسینورین یا کورتیکواستروئیدها را برای تسکین علائم معمول مانند بثورات و خارش توصیه می کند. همچنین می توان آنتی هیستامین ها را توصیه کرد زیرا یکی از موثرترین راه ها برای خلاص شدن از علائم آلرژی رایج به طور کلی است.

1. از پارچه نخی استفاده کنید زیرا پنبه کمتر مستعد ایجاد حساسیت است.
2. همیشه لباس های جدید را قبل از پوشیدن بشویید.
3. هنگام شستن لباس های ورزشی مثلا تیشرت های مردانه فقط از آب و صابون استفاده کنید. تا آنجا که ممکن است، استفاده از نرم کننده و شوینده های حاوی عطر و سایر مواد شیمیایی خشن را تا حد ممکن کاهش دهید.
4. تعیین کنید که چه چیزی باعث تحریک پوست می شود و از آن اجتناب کنید. به عنوان مثال، اگر دکمه نیکل در شلوار و پیراهن پیراهن شما است، آن را با دکمه های نایلونی جایگزین کنید.
5. لباس های قدیمی را بیرون بیاورید زیرا ممکن است در طول سال ها گرد و خاک یا حشرات در آنها جمع شده باشند.
6. همیشه لباس های خود را قبل از استفاده مجدد بشویید.
7. پوشیدن لباس هایی که به شما حساسیت می دهند را کنار بگذارید.

به عنوان یک توصیه، اگر فکر می کنید علائم شدید هستند، سریع با متخصص پوست خود مشورت کنید.

اگر فکر می‌کنید احتمال حساسیت پوستی در مورد شما وجود دارد، بهتر است به هیچ عنوان لباس هایی که دارای الیاف مصنوعی هستند را استفاده نکنید. سعی کنید لباسی را در نظر بگیرید که لایه ی درونی آن پنبه ای یا نخی باشد. به خصوص در انتخاب تیشرت  زنانه این روش باعث می شود که از حساسیت های پوستی که بیشتر در خانم ها ایجاد می شود، جلوگیری کرد.

مشکلات مربوط به محیط زیست یکی از عیوب الیاف پلی‌استر در نظر گرفته می شود، بنابراین اگر شما از حامیان محیط زیست هستید، نمی توانید با این نوع لباس ها ارتباط برقرار کنید.

اغلب خارش ها مشکل ساز نیستند و علت خاصی نمی توان برای آن در نظر گرفت. با این وجود، در بعضی از موارد، وقتی شما درگیر تمرینات سخت و جدی خود هستید، پوستتان با شروع خارش، واکنش نشان می دهد و گاهی اوقات این خارش ها اذیت کننده می باشند. این خارش ها معمولا جدی نیستند و احتمالا بعد از پایان ورزش از بین خواهد رفت.

در واقع خارش پوستی می تواند نوعی از مزاحمت هنگام ورزش شما باشد. در موارد حاد یک خارش ناگهانی ممکن است نشانه ی یک شوک آلرژیک ورزشی (آنافیلاکسی) باشد.

معمولا احساس خارش ناشی از تحریک سلول های پوست یا سلول های عصبی در ارتباط با پوست شما است. خارش زمانی رخ می دهد که انتهای عصب های عمقی به دلایلی مانند: عفونت، مواد شیمیایی، گرما و یا دریافت های خود ایمنی بدن فرد تحریک می شوند.

حین این اتفاق پیام هایی به مغز و نخاع منتقل می شود که باعث رفلکس خارش می شود. یعنی هنگامی که خود را می خارانید در واقع شما ارتباط خود را با این سیگنال های عصبی ادامه می دهید و این کار تسکینی موقت برای شما به ارمغان می آورد، اما همچنان یک علامت جسمی غیر طبیعی محسوب می شود.

خارش می تواند همراه با علائم ظاهری باشد مثل بثورات، اگزوما یا کهیر. این علائم ممکن است به شکل محدود (نقطه خاص بدن) یا عمومی (بیشتر یا تمام بدن) پدیدار شوند .

تشخیص نوع و عامل حساسیت‌زا در داخل محیط ورزشی کار بسیار دشواری است زیرا احتمالات زیادی برای بررسی وجود دارد. در نتیجه بهتر است به یک پزشک متخصص آلرژی مراجعه کنید. شاید برای تشخیص علت نیاز به آزمایشات تخصصی داشته باشید. وقتی که عامل حساسیت شما معلوم می شود، روند درمانی توسط پزشک سریع تر صورت می‌گیرد.